Identifikohu
KIRURGJI GJENERALE
ONKOLOGJIA
KIRURGJI TROKALE
KARDIOLOGJI
ONKOLOGJI
ANGIOLOGJIA
ORL
ALERGOLOGJI
ORTOPEDI
NEUROLOGJI
PEDIATRIA
REUMATOLOGJI
UROLOGJI
GASTROLOGJI
GJINEKOLOGJI
STOMATOLOGJI
FERTILIZIMI
DERMATOLOGJI
OZONOTERAPIA
OKULISTIKE
ENDOKRINOLOGJI
FIZIOTERAPI
IMAZHERIA
ENDOSKOPIA
LABORATOR
Të rriturit dhe adoleshentët: Individët midis moshës 13 dhe 64 vjeç duhet të testohen për HIV të paktën një herë në jetën e tyre, bazuar në nivelin e tyre të rrezikut. Gratë seksualisht aktive: Të gjitha gratë seksualisht aktive dhe ato kategori që konsiderohen të rrezikuara, duhet t’i nënshtrohen çdo vit ekzaminimit për Chlamydia dhe Gonorrea. Shembuj të faktorëve të rrezikut përfshijnë të pasurit shumë partnerë seksual të njëhershëm ose të qënit në kontakt me një partner me një sëmundje seksualisht të transmetueshme. Gratë shtatzëna: Gjatë shtatzënisë, gratë duhet të testohen për HIV, Hepatit B dhe sëmundje të tjera seksualisht të transmetueshme si Sifiliza, Chlamydia dhe Gonorrea. Testimi është mjaft me vlerë edhe në rastet kur po programohet një shtatëzani, për të shmangur probleme dhe për të sjellë në jetë fëmijë të shëndetshëm. Individë që kanë marrëdhënie homoseksuale: Burrat homoseksualë seksualisht aktivë duhet të testohen për Sifilizë, Chlamydia dhe Gonorrea çdo vit, ose çdo 3-6 muaj nëse kanë partnerë të shumtë rastësor. Mund të rekomandohet që individët e kësaj kategorie të bëjnë më shpesh testimin për HIV. Kryerja e këtij testimi bëhet nëpërmjet një mostër urine ose të sekrecioneve urogenitale dhe rezultatet janë gati brenda ditës. SST mund të shkaktojnë simptoma akute, infeksione kronike dhe komplikacione serioze afatgjata për miliona njerëz çdo vit. Agjentët përgjegjës për IST transmetohen përmes çdo lloj marrëdhënieje seksuale (vaginale, anale, orale) përmes likideve të infektuara të trupit (spermatozoidet, sekrecionet vaginale, pështymë) ose nëprmjet kontaktit të drejtpërdrejtë të lëkurës në zonën gjenitale, të mukozave gjenitale, anale dhe të gojës.
Përveç kësaj, disa IST mund të transmetohen përmes gjakut (për shembull, kontakti me plagë të hapura dhe me gjakderdhje, shkëmbim shiringash, kryerja e tatuazheve dhe piercing në kushte të pakontrolluara) ose nga një nënë me infeksion aktiv gjatë shtatzënisë, lindjes ose ushqyerjes me gji të fëmijës (HIV, HBV, Herpes gjenital, Sifilis, Gonorrea, Chlamydia). IST-të nuk transmetohen përmes kollitjes ose teshtimave, as nuk merren në mjetet e transportit publik, në zyrë ose nga kontaktet e zakonshme shoqërore. IST-të nuk transmetohen nga mushkonjat apo kafshët e tjera dhe as nuk mund të merren nëpërmjet përdorimit të tualetit. SIMPTOMAT IST-të e ndryshme kanë shenja dhe simptoma të përbashkëta. Më të shpeshtat janë:
– sekrecione jonormale të organeve gjenitale;
– dhimbje pelvike;
– shfaqja e kruajtjes dhe / ose lezioneve të çdo lloji në rajonin e organeve gjenitale, anusit ose gojës;
– dizuria;
– dhimbje dhe gjakderdhje gjatë dhe/ose pas marrëdhënies seksuale.
Shpesh, IST-të mund të jenë asimptomatike ose të manifestohen me simptoma shumë të lehta, kështu që subjektet e infektuara mund të mos jenë të vetëdijshëm për të dhe ta transmetojnë infeksionin përmes marrëdhënieve seksuale të pambrojtura.
Tetë rregulla bazë për parandalimin e SST:
1) Përdorni gjithnjë prezervativin (condom)2) Kini parasysh që gjatë marrëdhënieve orale mund të transmetohen disa infeksione; 3) Në rast se keni më shumë partnerë gjatë një viti, kryeni të paktën një kontroll në vit për SST
4) Kujdes pasi shumë SST nuk paraqesin simptoma;
5) Në rast të shfaqjes së simptomave konsultohuni menjëherë me mjekun tuaj;
6) Në rast se diagnostikoheni me një SST njoftoni menjëherë partnerin/rët tuaj;
7) Në rast se ke risk të jesh eskpozuar kryej menjëherë një konsultë me mjekun;
8) Kujdes higjienën dhe kryej gjithnjë kontrollet periodike.
KOMPLIKACIONET
Nëse Sëmundjet Seksualisht të Transmetueshme nuk trajtohen në mënyrë të duhur, ato mund të shkaktojnë probleme serioze si:Sterilitet, domethënë vështirësi ose pamundësi për të pasur fëmijë;
Probleme gjatë shtatzënisë (p.sh. lindja e parakohshme, aborti, vdekja e foshnjës);
Infeksionet neonatale (p.sh. sytë, mushkëritë);
Zhvillimi i tumoreve (p.sh. kanceri i qafës së mitrës ose i mëlçisë);
Për më tepër, ata që kanë një IST kanë një rrezik shumë më të lartë për t’u infektuar ose për të transmetuar HIV. Kjo ndodh sepse IST-të prodhojnë ndryshime në organet gjenitale që favorizojnë hyrjen dhe daljen e virusit HIV. Pra, trajtimi i menjëhershëm i një IST zvogëlon rrezikun e infektimit me HIV.